براساس تازهترین دادههای منتشر شده از سوی دفتر ملی آمار گرجستان (Geostat)، میانگین حقوق ماهانه کارمندان این کشور در سال ۲۰۱۸ به ۱۰۶۸٫۳ لاری رسیده است؛ رقمی که نشاندهنده رشد ۶٫۹ درصدی نسبت به سال ۲۰۱۷ است. این گزارش جامع که تغییرات درآمدی در بازه زمانی ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۸ را مورد بررسی قرار داده، تصویری روشن از وضعیت اقتصادی و روند بهبود درآمدها در گرجستان ارائه میدهد.
رشد کلی در تمام بخشهای اقتصادی
طبق آمار جئوستات، در سال ۲۰۱۸ میانگین درآمد ماهانه در تمامی بخشهای اقتصادی نسبت به سال قبل افزایش یافته است. این رشد، هرچند در بخشهای مختلف متفاوت بوده، اما نشان از پویایی بازار کار و بهبود نسبی شاخصهای اقتصادی دارد. در میان صنایع گوناگون، فعالیتهای مالی و بیمهای با میانگین حقوق ۲۲۳۶ لاری در ماه در صدر قرار گرفته است که نسبت به سال قبل ۱۱٫۳ درصد رشد داشته است.
پس از آن، فعالیتهای حرفهای، علمی و فنی با میانگین ۱۷۱۲٫۲ لاری و رشد ۷٫۴ درصدی در جایگاه دوم قرار دارند. بخش ساختوساز نیز با ۱۵۵۲ لاری درآمد ماهانه و رشد ۵٫۹ درصدی جایگاه سوم را به خود اختصاص داده است.
این دادهها نشان میدهد که مشاغل مرتبط با دانش تخصصی، خدمات مالی و فعالیتهای زیرساختی بیشترین سهم را در رشد درآمدها داشتهاند.
منبع: georgiatoday.ge
شکاف درآمدی میان زنان و مردان
گزارش جئوستات همچنین به اختلاف قابل توجه میان درآمد زنان و مردان در بازار کار گرجستان اشاره دارد. در سال ۲۰۱۸، میانگین درآمد زنان ۸۲۲٫۶ لاری و درآمد مردان ۱۲۸۰٫۷ لاری بوده است. به عبارت دیگر، مردان به طور میانگین بیش از ۵۵ درصد بیشتر از زنان درآمد داشتهاند.
این شکاف جنسیتی در حالی مشاهده میشود که نرخ رشد درآمد در هر دو گروه تقریباً برابر بوده است؛ درآمد زنان ۶٫۸ درصد و درآمد مردان ۷٫۰ درصد افزایش یافته است. کارشناسان اقتصادی این تفاوت را نتیجه ترکیبی از عوامل ساختاری، فرهنگی و نوع مشاغل تحت تصرف هر جنس میدانند. در بسیاری از کشورها از جمله گرجستان، زنان بیشتر در بخشهای آموزشی، خدمات اجتماعی و بهداشت مشغول به کارند، در حالی که مردان سهم بیشتری در صنایع پردرآمدتر مانند مالی، ساختوساز یا فناوری دارند.
مقایسه درآمدها در بخش دولتی و خصوصی
یکی از یافتههای جالب گزارش جئوستات، اختلاف درآمد میان کارمندان بخش دولتی و خصوصی است. در سال ۲۰۱۸، میانگین حقوق در بخش دولتی ۲۷۱٫۹ لاری کمتر از بخش خصوصی بوده است.
به طور دقیقتر، میانگین درآمد ماهانه در بخش دولتی ۸۹۲٫۱ لاری و در بخش خصوصی ۱۶۴۰٫۱ لاری اعلام شده است. هرچند هر دو بخش رشد را تجربه کردهاند — بخش دولتی با افزایش ۳٫۶ درصدی و بخش خصوصی با ۸٫۱ درصدی — اما سرعت رشد در بخش خصوصی تقریباً دو برابر بوده است.
این تفاوت، بازتابی از پویایی بازار کار در بخش غیر دولتی و رشد شرکتهای بینالمللی، بهویژه در تفلیس و مناطق آزاد تجاری کشور است.
وضعیت درآمد در بخشهای تجاری و غیرتجاری
میانگین درآمد ماهانه در بخش تجاری نیز در سال ۲۰۱۸ ۸ درصد رشد داشته و به ۱۱۰۱٫۳ لاری رسیده است. بیشترین رشد در این حوزه متعلق به فعالیتهای حرفهای، علمی و فنی (با ۱۹۱۰٫۱ لاری میانگین حقوق و رشد ۸٫۵ درصدی) و بخش ساختوساز (۱۵۶۰٫۵ لاری، رشد ۹٫۵ درصدی) بوده است.
در بخش غیرتجاری، از جمله سازمانهای دولتی، نهادهای آموزشی و بخشهای خدمات اجتماعی، میانگین درآمد ۴٫۷ درصد افزایش یافته و به ۱۰۰۸٫۱ لاری رسیده است. بیشترین حقوق در این بخش در حوزههای مالی، بیمه، دفاع و امور دولتی مشاهده شده است.
توزیع جغرافیایی درآمدها؛ تفلیس در صدر
از نظر جغرافیایی، مناطق تفلیس و آدجارا در صدر جدول میانگین حقوق قرار دارند. تمرکز بالای شرکتهای خارجی، سازمانهای مالی و بخش فناوری اطلاعات در پایتخت، موجب شده تفلیس بهطور سنتی بالاترین سطح درآمد را در کشور داشته باشد. در مقابل، مناطق روستایی یا کمتر توسعهیافته مانند سامتسخه-جاواختی یا کاختی، معمولاً درآمدهای پایینتری نسبت به میانگین ملی دارند.
روند تاریخی و تحلیل کلی
نمودارهای جئوستات نشان میدهد که میانگین حقوق در گرجستان از سال ۲۰۰۱ تاکنون روندی صعودی و نسبتاً پایدار داشته است. در اوایل دهه ۲۰۰۰ میانگین حقوق ماهانه کمتر از ۲۰۰ لاری بود، اما در طول ۱۷ سال بعد با رشد اقتصادی، اصلاحات مالی و جذب سرمایهگذاری خارجی، این رقم بیش از پنج برابر افزایش یافته است.
به گفته اقتصاددانان، رشد درآمدها در این بازه زمانی به عواملی مانند افزایش بهرهوری، توسعه گردشگری، گسترش بخش خدمات مالی، و رشد سرمایهگذاری مستقیم خارجی مرتبط است. با این حال، آنان هشدار میدهند که نابرابری درآمدی و شکاف منطقهای همچنان چالشهای مهم اقتصاد گرجستان محسوب میشوند.
جایگاه گرجستان در مقایسه با منطقه
اگرچه افزایش میانگین حقوق به ۱۰۶۸ لاری (حدود ۴۰۰ دلار در نرخ ارز میانگین آن سال) نشانه مثبتی است، اما این رقم هنوز نسبت به کشورهای همسایه نظیر ترکیه و روسیه پایینتر است. در سال ۲۰۱۸، میانگین حقوق ماهانه در ترکیه حدود ۷۵۰ دلار و در روسیه حدود ۶۵۰ دلار بود. با این حال، هزینههای زندگی در گرجستان نیز به مراتب کمتر است؛ موضوعی که باعث میشود قدرت خرید شهروندان گرجی در مقایسه با درآمد اسمیشان وضعیت بهتری پیدا کند.
چالشهای پیشرو
کارشناسان معتقدند که گرجستان برای حفظ روند مثبت رشد درآمدها باید بر افزایش بهرهوری نیروی کار، ارتقای مهارتهای فنی و جذب سرمایهگذاریهای نوآورانه تمرکز کند. همچنین کاهش فاصله حقوقی میان زنان و مردان و میان مناطق شهری و روستایی، از چالشهای کلیدی آینده خواهد بود.
افزایش تدریجی حداقل دستمزد، بهبود شرایط کار در بخشهای خدماتی و صنعتی، و ارتقای سیستم آموزش فنیوحرفهای از جمله اقداماتی است که دولت میتواند در سالهای آینده برای بهبود عدالت اقتصادی در پیش بگیرد.
